Η ανάπτυξη των ανιχνευτών μετάλλων αυτά τα χρόνια

Όλα άρχισαν πίσω στα 1870 χρόνια του 19ου αιώνα, όταν οι άνθρωποι άρχισαν να κατασκευάζουν διάφορες εγκαταστάσεις για τον εξοπλισμό και ανιχνεύει μέταλλο. Πρόκειται για τα χρόνια στα οποία η εξορυκτική βιομηχανία είναι πολυ ανεπτυγμένη. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτές οι μηχανές για ανίχνευση μετάλλων στα πετρώματα είναι οι πρόγονοι των σύγχρονων ανιχνευτές μετάλλων που μπορούμε να βάλουμε στη τσαντα μας .Δυστυχώς, αμέσως μετά την κατασκευή της, αυτές οι μηχανές ειχαν σταλει στα ξεχασμενα και δεν χρησιμοποιηθηκαν όπως θα έπρεπε.

Μέχρι το 1931, όταν ο Gerard Φίσερ, ένας επιστήμονας που εργάζοταν στον τομέα της αεροναυπηγικής τμήμα του Λος Αντζελες σημειώθηκε οχι μεγαλο πρόοδο προς την κατεύθυνση αυτή.Στη συνέχεια, ο επιστήμονας έιχε παραγγελια για να κάνει ανιχνευτές μετάλλων.Φυσικά, η παραγγελια δεν ήταν ακριβως για τέτοιες συσκευές.Όμως ο Fisher ήταν ο πρωτος που εκανε το πρώτο ανιχνευτή μετάλλων,και οταν κάνει την έρευνα είδε ότι η παρεμβολή μεταξύ πομπός και δέκτης ραδιοκυμάτων προκαλούνται από τα μεταλλεύματα,και, επίσης, ότι όταν τοποθετει ένα κομμάτι μέταλλο μεταξύ τους, το σημα αλλαζει.Μετά την ολοκλήρωση της παραγγελίας για το στρατιωτικό τομέα, χτίζει την ανακάλυψή του και αρχίζει να φτιαχνει ανιχνευτές μετάλλων για τον αγοραστή μάζα.Το 1937 έλαβε το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την εφεύρεσή του, και στη συνέχεια, άνοιξε μια εταιρεία που σήμερα είναι γνωστή ως Fisher detektors.Η συσκευή ηταν βαριά κατασκευή, μεγάλη σε σύγκριση με τα μοντέρνα και χρησιμοποιουσε ένα σωλήνα κενού, και για την τροφοδοτήσει μεγάλες μπαταρίες.

Αργότερα, κατά τη διάρκεια του δευτερο 'Παγκοσμίου Πολέμου, υπήρξε μια ανάγκη για μια ελαφριά εκδοχή αυτής της συσκευής, και κατασκευάστηκε απο το αυστηρό στρατιωτικό μυστικό από την πολωνική υπολοχαγός στη Σκωτία, με το ονομα Joseph Stanislaw Χορτοκοπτικά.Η νέα έκδοση των ανιχνευτή μετάλλων ήταν πιο ελαφρύτερη, και πιο συμπαγής και μπορουσε να δουλεψει περισσότερο και με μικρότερες μπαταρίες. Χρησιμοποιούσαν κυρίως για σάρωση τεκμαρτή ναρκοπέδια. Στα επόμενα χρόνια την ανακάλυψη τη κρατουσανστρατιωτικό μυστικό.Ωστόσο, μετά το τέλος του πολέμου πολλές από αυτές τις συσκευές πωλήθηκαν και ετσι η ανίχνευση μεταλλικών αντικειμένων έγινε χόμπι.Με τα χρόνια οι εταιρείες αγωνίζονταν να κάνουν οι ανιχνευτές μετάλλων ισχυρές και αποτελεσματικές συσκευές.

Πρώτα εμφανίζονται οι ανιχνευτές τις εταιριας Garrett detektors, μετα στα τέλη της δεκαετίας 50 χρόνια του 20ου αιώνα, έρχονται και τα τρανζίστορ και όλο και πιο ευρεία εφαρμογή τους σε ηλεκτρονικές συσκευές, δεν θα προσπερασει και οι ανιχνευτές μετάλλων.Η επένδυση των τρανζίστορ στη παραγωγή τους κανει την συσκευή πολύ πιο ελαφρύ και ανετη στη χρηση. Επιπλέον, η ανάγκη για την τροφοδοσια μειωμένεται, εις βάρος των παλαιότερων μοντέλων, το οποίο προκαλεί αύξηση του ανταγωνισμού, όπως φαίνεται υπαρχουν όλο και περισσότεροι κατασκευαστές των ανιχνευτών μετάλλων.Η επόμενη βελτίωση ήρθε με την ανακάλυψη των συστήματος εξισορρόπησης επαγωγή ή διάκριση.Αυτή ειναι μια μέθοδος, η οποία χρησιμοποιεί δύο σπείρες, της ηλεκτρικής ενέργειας εξισορρόπησης, η οποία επιστρέφει το σήμα και λέει στο διαχειριστής απο τι αποτελείτε το αντικείμενο της γης. Αλλά αυτή η μέθοδος είναι πολύ ευαίσθητα και τα στοιχεία δεν ήταν ακριβή, αφού σχεδόν καμία συσκευή διαπιστώσει.Αλλά αυτή η μέθοδος είναι πολύ ευαίσθητα και τα στοιχεία δεν ήταν ακριβή, διότι η συσκευή δεν ανιχνεύει όλα.

Η τελευταία καινοτομία στον ανιχνευτή μετάλλων έρχεται με έναν παλμό ή στην επαγωγή σήματος.Λειτουργει με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο από ότι, τις προηγούμενες ανιχνευτές.Με απλά λόγια, σε ανιχνευτές μετάλλων με τη μέθοδο αυτή(οπως ειναι οι σύγχρονες), ο ανιχνευτής αποστέλλει ένα σήμα / παλμού / προς την επιφάνεια που θα σαρωθεί. Το σήμα περνά μέσα από τα αντικείμενα ή το έδαφος,και αν σε κάποιο βάθος / συνήθως καθορίζεται από το ίδιο το σύστημα και τα χαρακτηριστικά του ανιχνευτή / ένα μεταλλικό αντικείμενο, σήμα αντανακλάται και επιστρέφει στο χειριστή ήχο.